Eindejaarsberichtje

Misschien omdat ik het hele jaar door al graag lijstjes maak (en het me daarom niet lukt een top-zoveel-van-wat-dan-ook-in-2013 te maken). Misschien omdat er zoveel gedachten in mijn hoofd zitten als ik nadenk over het voorbije jaar (en ik gewoon niet weet waar ik moet beginnen). Of misschien omdat ik zo blij ben dat we elke dag een nieuwe kans krijgen er een mooie, gezonde, fitte dag van te maken (en me dus liever niet vastleg in goede voornemens voor een heel jaar). 

Misschien dat daarom een eindejaarsberichtje hier tot op heden uitbleef. Maar bovenal was het omdat ik volop aan het genieten was van een kerstvakantie. 

Een vakantie waarin ik nog sinterklaas mocht vieren, mijn werkplek thuis een upgrade kreeg, ik mijn sokken-brei-kennis iets probeerde te vergroten (ok, sokken breien, dat is toch een voornemen uitdaging voor 't nieuwe jaar), heel wat luxe-meergranen-crackers met muhammara at, geïnspireerd raakte door deze dame, en heerlijke duurloopjes mocht maken door stad en platteland. Mooie dagen met (grote dank aan) mooie mensen om mij heen.

'k Hoop dat u ook een goede tijd beleeft in deze donkere dagen. Hierbij in ieder geval een mooie jaarwisseling gewenst en een heel fijne dag morgen. En dan een heel fijne dag gewenst voor de dag daarna. En dat keer 363, dag voor dag. Tot in het nieuwe jaar! :-)

Miss Molly & Me - en ik

Zo'n drie jaar geleden zat ik op een avond tussen studenten op de grond van een woonkamer, genietend van een StukaFest optreden van Miss Molly & Me. Een muzikaal duo wat me enorm wist te verrassen. Afgelopen voorjaar zat ik thuis op de bank en keek ik naar de nieuwe serie Danni Lowinski. Een leuke serie over de stoere advocate die het net even anders aanpakt.

Miss Molly & Me - Rewind and Say Hello - Travelers

Vrijdag liep ik, gehaast en hard toe aan weekend, het kantoorgebouw uit en viel mijn oog in het voorbijgaan nog net op een half verscholen poster op een overvol prikbord: Travelers. De aankondiging van een optreden van Miss Molly & Me. Terwijl ik verder naar buiten liep dacht ik drie dingen: (1) balen dat ik dat optreden heb gemist, (2) wow, die zangeres lijkt echt op Danni Lowinski, zou ze het zijn? en (3) is er eigenlijk nog een seizoen twee opgenomen van Danni Lowinski?

Het weekend leerde mij (a) dat Marlijn inderdaad de actrice achter Danni Lowinski is (een persoonlijk eureka-momentje, ik zie uw gaap, geeft niks), (b) dat er inderdaad een tweede seizoen is opgenomen, en (c) dat de poster nog niet achterhaald was. Het was een goed weekend.

En zo zat ik vandaag in mijn lunchpauze opnieuw tussen studenten, genietend van Miss Molly & Me. Opnieuw werd ik verrast door de fantastische nummers en de mooie live performance. Top! En vanaf 8 januari? Dan kijk ik weer naar de nieuwe serie van Danni Lowinski, thuis op de bank :-)

Pelle, Joppe en drop

Mag ik u voorstellen: Pelle en Joppe. Dit gezellige giraffen-duo (dat overigens openstaat voor alternatieve namen) werd vannacht nog net op tijd in elkaar gezet om mee te kunnen naar de markt (Pelle en Joppe houden wel van een avontuur).

Zaterdag staat daar namelijk een vriendin achter een kraampje met handgemaakt moois voor een goed doel. Joppe en Pelle gaan er kijken of ze misschien, tegen een kleine vergoeding (voor het goede doel natuurlijk), mee mogen naar een nieuw thuis.


't Liefst gaan ze naar iemand met dropjes. Daar zijn ze namelijk gek op. En dat is meteen ook de reden dat ze een nieuw adresje zoeken. Voor de kraam haakte ik de afgelopen week namelijk volop Engelse dropjes (achteraf een bizar slecht businessidee, maar wel één met een vrolijk resultaat) en nu kan ik hier even geen dropje meer zien. Pelle en Joppe kijken daarom maar even verder ("maar niks persoonlijks hoor!", verzekerde Joppe me).

Ik vind het prima, hoop dat ze een mooie dag beleven op de markt (wie weet vinden ze toch gulle dropliefhebbers) en gun ze een heel gezellig thuis. Succes en een goede reis gewenst, heren!

NB: een recept voor dropjes is hier te vinden, een anatomische beschrijving van een Pelle en Joppe hier.

Giving it a shot. And a big smile.

Een paar jaar geleden ontdekte ik The Killers. 'k Moest me even over de naam van de band heen zetten, maar al snel werden twee van hun albums mijn vaste loopmaatjes. Zoals dat echter gaat met mij, muziek en hardlopen: soms sluipen er andere gewoontes in. Er volgende een periode met andere muziek en minder hardlopen.

Inmiddels heb ik het sporten weer opgepakt en ben ik met veel plezier lid van de triathlonvereniging. Maar om eerlijk te zijn, word ik bijna elk rondje gelapt door de echte triathleten nog niet heel succesvol.

Nu werd ik vorige week via deze leuke blog geattendeerd op het nummer Shot at the night. Dat was love at first listening! En ook liefde bij de 11e, 12e en 13e keer luisteren ;-).Toen ik 's avonds op de atletiekbaan stond, zat het nummer dan ook goed in mijn hoofd. 't Bleek een heerlijke combinatie met mijn nieuwe hardloopschoenen. Volop genietend vloog ik over de baan (in mijn beleving dan hè?) met een grote smile op mijn gezicht, heel fijn.

U begrijpt, mijn liefde voor The Killers en lopen kent een ware opleving. Inmiddels staat het album Battle Born op mijn mobiele muziekdrager en verheug ik me op mijn aankomende duurloopje.
Succesvol of niet, I'm just gonna give it a shot - ik ga voor de grote smile :-)

PS: The Killers hebben ook een kerstnummer voor 't goede doel!

War(st)empel: pepernoten!

Jaaaa! Mijn laarsje en de wortels zijn gevonden. En ik vond op mijn beurt leuke stempels (HEMA) en pepernoten in (en rond) mijn laarsje. Ja, die Sint weet wel heel precies waar ik blij van word! ;-)



Onderin vond ik ook een klein briefje...een beetje verkreukeld...met hier en daar een vlek...misschien uit de zak van Sint of Piet gevallen? Na goed kijken, ontcijferde ik het volgende:

"Pepernooten - VariaNt-VegAn"

100gr meel, 1 tl bakpoeder, 1 el koek- en speculaaskruiden, snufje zout, 4 el (agave)siroop, 1 el sojamelk, 40g appelmoes.
Droge ingrediënten mixen. Natte ingrediënten mixen. Natte en droge mix samenvoegen en deeg doorkneden. Kleine bolletjes draaien en deze in 25 minuten afbakken op 160 graden.

't Lijkt me een recept. Misschien moeten we het maar eens proberen!

(Ont)Spannende tijden!

Kijk, ik ben er natuurlijk heel blij mee vanwege de sfeer die het uitstraalt. Vooral met de lampjes het vuurtje aan. Echt genieten. Maar stiekem vind ik het ook echt heel leuk om dit jaar mijn schoen voor een kacheltje te kunnen zetten :-)

In plaats van een liedje voor de Sint heb ik er trouwens een recept bij gedaan (van mijn zangtalenten moet ik het niet hebben). Handig voor Sint, Piet en al hun helpende handen deze dagen, een recept met wortel!




Wortel-linzen-soep (3-4 personen)
Ingrediënten: zie de foto
Instructie:
Hak de uien en knoflook in stukjes, de wortels in plakken
en laat dit samen met wat olie zo'n 4 minuutjes bakken.
Leeg de pot currysaus en vul deze weer
- met gewoon kraanwater deze keer.
De pot weer boven de pan omkeren
en dan is het na 15 minuten koken tijd voor het pureren.
Daarvóór nog wel even snel de gezeefde tomaten erbij,
en controleer even of de wortel goed gaar zij.
Na het pureren ook de gekookte linzen in de pan,
en dan 't geheel nog even goed verwarmen boven een kleine vlam.
Peper en zout zijn voor de liefhebber toe te voegen,
et voilà: een simpele maaltijdsoep zonder zwoegen.
(Eventueel kan het ook zo worden gemaakt)

Thee met een zakje

Denk Brits, denk antiek, denk retro. Theetjes, haken en niet bang voor bruin. Meng dit vervolgens met een heel handige instructie van hier en hier. Voeg een rits en stofje van de kringloop toe. Schenk jezelf gerust een extra kopje thee in, geniet van de inspiratie en kijk op je gemak nog eens naar de handleiding voor een handig etuitje van hier. 

Voor je het weet heb je een gehaakt lapje dat prima bevestigd kan worden aan de buitenkant van het genaaide etuitje. And there you have it: een gehaakt etuitje!

Wat je er mee moet is punt twee, maar het maken is in ieder geval een leuke oefening in het haken van "waves" en het naaien van een etuitje. En bovendien heerlijk in combinatie met thee:)

Voor de liefhebber: het stoffen etuitje onder het haakwerk is een volwaardig etuitje op zich. Je kunt een bestaand etuitje of ander tasje dus ook makkelijk op deze manier "bekleden". Hier heb ik het haakwerk met de hand vastgezet langs de rits en zo ook het stukje langs het labeltje. De andere zijde is dicht gehaakt. 

Retro gehaakt etuitje (1)

Retro gehaakt etuitje (2)

Help/hoera - het is herfst!



Een boek, speculaaskoekjes en een kaart!

Ok, ook regen dus. En harde wind tegen op de fiets. Ook dat is herfst. Hoewel een goed regenpak of OV-chipkaart dat leed hier en daar iets kan verzachten, heb ik ook de volgende aanvullende maatregelen voor u getest:

Speculaaskoekjes bakken (lekker simpel en 't huis ruikt al snel heerlijk), speculaaskoekjes opeten (jumjum!), je op de bank installeren met boek en kleedje, en mooie kaartjes mogen ontvangen (soms zo toepasselijk, zie foto) en versturen.

Alle maatregelen bleken een schot in de roos voor een prettige herfstdag, ondanks eventuele regen of wind. Van harte aan te raden dus. Bij deze :-)

Recept voor de speculaaskoekjes:
Nodig voor het deeg:
200g bloem, 100g donkere basterdsuiker, snufje zout, 4 theelepels koek- of speculaaskruiden,
2 eetlepels sojamelk, 125g plantaardige margarine
Ook handig:
Folie, oven, deegroller, vormpjes, bloem (voor het bestuiven) en bakpapier

Zeef de bloem en voeg de suiker, het zout en de kruiden toe. Voeg de melk toe en snijd de boter door het deeg. Flink kneden (maar niet overdrijven), de deegbal in folie wikkelen en laten rusten in de koelkast (paar uur of een dag). Klaar om te bakken? Rol het deeg uit en steek er mooie vormpjes uit. Leg de koekjes-in-spe op bakpapier of een beboterde bakplaat en plaats ze een kwartiertje in een oven op 180 graden. Enjoy!

Verstilde herfst



Rien Poortvliets Kabouter

Herfst. Wat een heerlijk periode. Als kind mijn absolute favoriet onder de seizoenen; mijn verjaardag, sinterklaas, kabouters, tijd voor kaarsjes en toeleven naar de december gezelligheid, de herfst had het allemaal.

Nog steeds vind ik het een mooi seizoen. Mooi om te zien hoe de natuur de kou verwelkomt met extra warme kleuren. Hoe je buiten zo lekker kunt uitwaaien en je je tegelijk kunt verheugen op de beschutting en warmte binnenshuis. En natuurlijk: sinterklaas, kabouters, tijd voor kaarsjes en toeleven naar de gezelligheid, de herfst heeft het nog steeds allemaal ;-)

Ik merk dat de herfst me, zeker dit jaar, ook even doet bezinnen en verstillen. Dat ik even genoeg heb aan mijn eigen gedachten en het leven zoals het gaat. En dat resulteert ook in wat "verstilling" op mijn blog. Ach, het zij zo. Morgen kan het weer anders zijn. En blijft het even rustig, dan weet u bij deze waar ik van aan het genieten ben. Herfst!


Wereld Postdag

Happy Postcrossing!

Sinds een aantal weken ben ik actief bij Postcrossing ("Postcards connecting the world"). Een prachtig initiatief voor liefhebbers van kaarten en snailmail, voor mensen zoals ik (en wellicht u?). 

Na zelf al een paar kaarten te hebben verstuurd (ook heel leuk om te doen), kon het zomaar zo zijn dat ik zelf eens een kaartje zou krijgen. En jawel, vandaag lag er een heel vrolijk, schattig kaartje in de bus. Uit Frankfurt. Een mooie verrassing! 

En dan te bedenken dat het vandaag Wereld Postdag is; wat een timing :-)

Een blij bordje bietjes

Maandag stonden hier bietjes op het menu. Hoe die verder bereid zouden worden, had ik vooraf nog niet duidelijk voor ogen. 'k Had geen recept en weinig tijd, maar wel een ideetje n.a.v. een paar quinoa recepten die ik eerder op internet was tegengekomen. Door het resultaat werd ik blij verrast. Het smaakte heerlijk (zeker in combinatie met een zonnige herfstdag) en ik deel het recept(je) hier dan ook graag met u.

Benodigd voor 1 portie blije bietjes:
- 2 gekookte rode bieten
- 1 appel
- 75g quinoa
- 1 rode ui
- half pakje quorn

To-do:
Versnipper de ui en bak deze samen met de stukjes quorn. Kook ondertussen de quinoa volgens de gebruiksaanwijzing. Snij de rode bieten en appel in kleine stukjes. Mix alles tezamen en bon appetit!

PS: ook lekker als luxe lunch!

In de wolken en weer terug

Berberdorp 

Van mijn lessen aardrijkskunde is weinig blijven hangen. 'k Herinner me nog wel dat de docent uitlegde wat "relatief" betekent (wat me meer Nederlands leek) en dat we een plattegrondje in moesten kleuren van de wijk (leek me meer teken). Enfin, u begrijpt, ik koos voor andere eindexamenvakken. En, o ja, er was nog een zwaar nadeel aan aardrijkskunde: die grote, zware Bosatlas..!

Dat ik ruim 10 jaar later naar het Atlasgebergte af zou reizen en vol vreugde (en een buikgriepje) terug zou komen, had ik toen niet kunnen vermoeden. Maar wat was het een heerlijke reis (en fijn om thuis weer in mijn eigen bed te liggen). Tien volle dagen wandelen in de bergen (absoluut hoogtepunt: Jebel Toubkal), slapen in kleine Berberdorpjes (eentje had sinds een week elektriciteit) en drie dagen rondstruinen in Marrakech; wat een indrukken! Gecombineerd met een goede reisleiding, mooie mensen en lekker eten had ik me het me niet beter kunnen wensen.

Jebel Oukaimeden - met uitzicht op de later beklommen Jebel Toubkal

Nu weer terug in het Nederlandse leven en dat is ook prima. Wel even omschakelen: het is al herfst! Met pantoffeltjes, warme chocomelk en dadels ga ik daar maar snel aan wennen. En af en toe denk ik vol dankbaarheid even terug aan 't mooie Marokko - waarvan ik overigens niet binnen 10 seconden de hoofdstad* kon noemen, maar dat verbaast ons dan weer niet hè? ;-)

*Rabat!

Een hoopvol hart

Gisteravond mocht ik een bruiloftsfeest bijwonen en wat blijft dat mooi om te zien: twee mensen die zo blij zijn met elkaar, hun liefde en dit vol enthousiasme vieren met vrienden en familie. Iedereen in feestelijke kleren en vrolijk, heerlijk.
Een stukje minder naïef ben ik wel geworden. Wat betreft relaties en liefde enzo. Misschien zelfs een beetje sceptisch. Jammer. Want ondanks alles wil ik graag blijven geloven dat het kan. Dat mensen écht kunnen kiezen voor een leven samen. Samen een goed leven kunnen leiden. Niet per se een gemakkelijk leven, niet alleen maar leuk, maar goed. Samen.

Hier een kort filmpje voor een warm en hoopvol hart. Fijne avond!

De wandeldinsdag - Rond(j)e Enschede

De reis naar Marokko komt dichterbij! Hoewel ik in mijn hoofd druk ben met inpaklijstjes, dingen die nog aangeschaft moeten worden en me afvraag wat de code bij mijn creditcard ook alweer was, maak ik me het meest zorgen over de zwaarte van de reis. Nu is zorgen wat sterk uitgedrukt, want bovenal heb ik natuurlijk heel veel zin in de reis. Maar toch, "zorgen voor een goede wandelconditie" prijkt nog immer op mijn pre-vakantie-to-do-lijstje.

Gister stond er daarom een wandeldag op het programma. Het werd de route "Rondje Enschede". Een zeer goed aangegeven route langs de randen van Enschede. Echt een mooie manier om te genieten van het groen in en rond de stad. Een leuke route met ook nog eens mooi weer; ik had me geen betere wandeldag kunnen wensen!

Laat u overigens niet misleiden door de naam "Rondje Enschede". Want het is een flink stukje lopen: 52 km. Nu heb ik een stukje afgesneden op weg naar huis en zo iets korter gelopen, maar ik ben wel 10 uur op pad geweest. En gelukkig, het ging goed. Maar moe was ik wel. En echt heel soepel loop ik vandaag ook niet. Maar toch, mentaal ben ik weer wat beter voorbereid op de wandelreis. Hoop ik :-)

NB: Rondje Enschede kent ook een variant voor fietsers!

Proost!

Een blog is geen dagboek, maar toch voelt het alsof ik "achterloop". Zo had ik graag wat willen schrijven over de week waarin ik met familie naar zonnig en groen Italië ging. Dat ik daar zo heerlijk rustig boeken kon lezen en ik mij heel rijk voelde met mijn nieuwe bieb abonnement.
En over mijn met veel enthousiasme overgoten aankoop van een echte racefiets -met stoere klikpedalen! (En dat die klikpedalen later stiekem trouwens heel eng bleken toen ik na een rondje oefenen met een snelheid van +/-0 km per uur tegen de vlakte ging. Net toen ik dacht: zo, genoeg geoefend voor vandaag, op naar huis.)
Of hoe ik met een vriendin een heerlijk vakantiedagje in Elburg beleefde, inclusief vintage jurkjes van hier, een rondvaart en fijne terrasjes. En dat we een winkel bomvol borduurwerkpakketten vonden tegenover een winkel met allerlei haakspullen. Leuke ontdekkingen.

En toen..en..en toen.. Enfin, er waren mooie, blog-waardige momenten. Ik hoop bij u ook. En voor de wat minder mooie momenten was er de smoothie van appel, aardbei en banaan, met citroenmelisse; blijdschap in een glas.

Proost: op de fijne zomerdagen!

Paspoorthoesje

Paspoorthoesje (1)

Vandaag was ik aan huis gekluisterd, wachtend op de monteur. Terwijl de uren verstreken, hoopte ik meer en meer dat "mijn" monteur toch wel echt héél knap en kundig was. Iemand die in zijn vrije tijd bijklust als fotomodel bijvoorbeeld. Dat zou het wachten toch zeker meer dan waard maken.

Paspoorthoesje (2)

Terwijl ik thuis zat en weinig kon doen (ik had mezelf verteld dat het geen weer was voor opruimen en schoonmaken), besloot ik maar wat te naaien. Uit de losse pols. Als variatie op het "nette naaien" van kledingstukken op les, is het af en toe best leuk iets te maken van restjes stof zonder patroon of rijgdraad. Het werd een hoesje voor mijn paspoort. Geen patroon om met u te delen dus, maar heus, u kunt het ook (en wellicht zelfs beter)!

Inmiddels is de monteur geweest. Hij bleek kundig. En vriendelijk. Maar niet de man van mijn dromen. Helaas. Maar ach, een was kunnen draaien zonder de vloer blank te zetten en een gratis paspoorthoesje is ook wat waard niet waar? :-)

Voor een zomerse (zon)dag: ijs!

Met de foto zal ik u niet kunnen overtuigen. Maar ach, met zulk weer als vandaag is alleen het noemen van "heerlijk ijs" misschien al genoeg om u naar de ijssalon keuken te krijgen. Onlangs ontving ik een recept voor plantaardig ijs, dat ik hier graag (iets aangepast) met u deel.

Als fan van plantaardig eten, was ik benieuwd of dit ijs misschien een aanvulling zou kunnen zijn op de koemelkijsjes waar ik deze dagen zo van geniet. Op zomeravonden mag ik namelijk graag na het eten en de afwas de straat uitlopen naar de ijssalon op de hoek. Voor een lekker bolletje ijs en een fijn ommetje in het avondzonnetje.

Mijn bescheiden mening na poging één: absoluut. Enige minpuntje is dat het wordt bereid zonder ommetje. Maar etende in de tuin, op het balkon of achter een open raam krijgt het ijs vast ook dat extra zomerse smaakje:) 

Benodigd: 

2 bananen, 2 tl vanille-essence, flinke scheut amandelmelk (of evt. sojamelk), een blender of keukenmachine, een vriezer

En dan: 

Vries de bananen in (zonder schil, in stukjes, bv. in een bakje of zakje). Mix de bevroren bananen tot een romig mengsel (misschien moeten de bananen eerst een beetje ontdooien). Voeg de vanille-essence en een scheutje amandelmelk toe en mix het geheel goed.

Zoete broodjes

In het groen, zo net buiten de stad, staat een wit houten huisje. Met een veranda en rozenstruiken. Een licht krakende vloer. Oud, maar niet vervallen. Kleedjes en kussens in zachte vrolijke kleuren. Een boeket veldbloemen op tafel. Thee uit een mooi kopje, geserveerd door een kwieke oude vrouw die volop rust uitstraalt. Blij verrast dat je er bent, nodigt ze je uit lekker te gaan zitten en nog lang niet weg te gaan. Of je ook zin hebt in een koekje, of liever een stuk appeltaart? Of een soja-cappuccino, dat kan ook gerust. Op de achtergrond tikt zachtjes een klok, maar de tijd heeft niets te bepalen. Je kunt rustig keuvelen over alles en niks of jezelf lekker installeren met een boek. En dan die kleine haard, zo knus!

Jawel, ik droom zo maar even weg. Verlangend naar vakantie kost het me weinig moeite om idyllische plekken te bedenken.

Deze week ontdekte ik een nieuw tv-programma: Heel Holland Bakt. Het leek me maar niks en voor omroep MAX acht ik me ook zo'n kwart eeuw te jong, maar ik keek toch. En wat een plezier bleek dat! Een uurtje kijken naar aardige mensen die de lekkerste dingen bakken; koekjes, broden, taart. Heerlijk. En het decor is geen kille studio, nee, het is buiten, te midden van prachtige statige witte gebouwen en zonneschijn. Met Martine Bijl als vrolijke presentatrice en gastvrouw.

Oja, daar naast de kleine haard -ach u had vast meteen al gezien- staat een kleine televisie met "Heel Holland Bakt" op de buis. Waar we gezellig samen naar kunnen kijken. En even lekker wegdromen.

Walking on sunshine

Terwijl de straten onderliepen en auto's zich moesten bewijzen als amfibievoertuig, werd er hier een pakket bezorgd met nieuw schoeisel. Hoewel ik gezien het heftige weer wellicht beter kaplaarzen had kunnen bestellen, waren het een paar bergschoenen en nieuwe slippers. De eersten voor mijn geplande reis naar Marokko (waarover later vast meer) en de tweede eigenlijk als een impulsverrassingsaankoop.

Het uitzoeken van bergschoenen vond ik best lastig. Want nee, charmant zijn ze niet (zeker niet in maat 42) en op het uiterlijk mag je eigenlijk ook niet afgaan ("steun, pasvorm, stevigheid, dáár gaat het om!"). En omdat het zo'n gespecialiseerde markt is, bekroop me daarnaast de angst dat ik (voor veel geld) nét de verkeerde schoenen zou kiezen. Uiteindelijk toch schoenen besteld, met een mooie korting bovendien. Nu ze binnen zijn, kan het inlopen beginnen en kan "bergschoenen kopen" eindelijk van de to-do-lijst (jipjee!).

De tas waarin de Sanuks verpakt zaten

Van de Sanuk slippers werd ik echt vrolijk. Eigenlijk precies zoals de verpakking al aangaf. 't Zijn een soort pantoffels voor de zomer en ook nog eens gemaakt van vrij nette materialen. Een mooi product met vooral een goed stukje marketing.

Nu hoeft alleen het weer nog een beetje mee te werken en dan wordt het vast walking on sunshine deze zomer! Pakketbezorger, held, bedankt!:)

De dinsdag

Een vrije dag en een bijna verlopend dagkaartje voor de trein resulteerden in een spontaan dagje Utrecht. Hoewel ik geen echte shopper ben, waren er een paar winkels in Utrecht die ik graag eens wilde bezoeken - bij voorkeur op een rustige en zonnige dinsdag.

Als uitgangspunt nam ik de "eerlijk-winkelen-route". Zo kwam ik langs de meeste winkels waar ik benieuwd naar was en kreeg ik meteen een beeld van hoe het centrum van Utrecht nu eigenlijk in elkaar zit (dankzij het kaartje en vooral het nodige ronddwalen vóór ik wist waar op de kaart ik me bevond).

Meer nog dan van de winkels genoot ik van het lopen door een stad met echte stad-allure. Prachtig om de groene bomen langs de grachten te zien. Maar 't meest genoot ik misschien wel van de soja-cappuccino met appeltaart bij KeeK. Een heerlijke plek om even bij te komen van het ronddwalen door de stad. Ohh, wat houd ik toch van zulke koffietentjes!

Bepakt met onder andere rolletjes inpakpapier, een nietjesvrije nietmachine en vermoeide benen, nam ik de trein terug naar het oosten. Toch hard werken genieten hoor, zo'n vrije dag!;-)

Binnenstebuitenbuidel

Gisteravond heb ik een paar uurtjes doorgebracht achter de naaimachine. 

Het resultaat? Een goed humeur en een omkeerbare tas (mits leeg natuurlijk!). 

Het patroon en een duidelijke beschrijving vond ik hier.

Een fijn begin van het weekend :)

Het leven staat op groen!

Afhankelijk van de temperatuur zijn ze soms zijn rood of blauw, maar groen zijn mijn vingers nooit. Begrijp me goed, ik houd best van planten in huis (gezellig), bloemen op tafel (fleurig) en van zelfgekweekte kruiden/groente (jum!). Maar een succesvolle groenverzorger kun je me helaas niet noemen.

Menig verlepte plant verkaste naar mijn ouders ("we nemen 'm wel even mee..."), waar de plant vervolgens volop oerwoud-aspiraties ten tonele bracht. En hoe mooi het ook is de plant daar in volle weelde te mogen begroeten, het steekt natuurlijk wel een beetje. Was mijn tender loving care niet voldoende?

Daar komt bij dat er toch een soort opbouw zit in zorgen voor iets of iemand. Dat begint zo'n beetje bij een knuffelbeer en gaat dan via planten, huisdieren (van goudvis tot hulphond), naar partner en kinderen. En als het dan bij planten al moeilijk gaat...tja...wat dan?

Maar gelukkig, nog nét voordat ik me hier zorgen over kon maken, lijkt het tij te zijn gekeerd. Door de ramen zie ik volop groen en zowaar, ook binnen doen de planten het goed. Zelfs de kwakkelende geranium is gaan bloeien! Nu zou dit alles natuurlijk door "De Lente" kunnen komen, met haar ruime hoeveelheid daglicht. Maar met maxima rond de 10 en 12 graden, zal mijn warmte toch zeker ook hebben bijgedragen? Toch? ;-)

Hoe de spiegel kan liegen en bankzaken leuk zijn

Voor vanochtend stond er een bezoek gepland aan mijn favoriete bank. De medewerkers zijn er zeer hartelijk, de stoelen erg comfortabel en de koffie/thee/koek prima verzorgd. De bloedbank, ik kom er graag.
De bezoekjes verlopen meestal prima, maar een gemakkelijke klant donor ben ik helaas niet. Eerst is het even duimen dat mijn Hb-gehalte hoog genoeg is om te mogen geven, dan is het even goed zoeken naar de ader ("hmm... toch maar even links proberen..of toch maar rechts....momentje, ik haal even iemand anders erbij") en dan is het vaak nog even flink spelen met een stressballetje om het bloed snel genoeg te laten stromen.
Toen de spiegel me vanochtend vertelde dat ik behoorlijk pips keek, dacht ik dat er extra hard geduimd moest worden voor een succesvolle afname. Maar tot mijn grote verrassing was mijn Hb-waarde mooi hoog (joehoe!), de ader in één keer te vinden en stroomde het zakje moeiteloos in rap tempo vol. Prettig! En zo ziet u maar, de spiegel heeft het niet altijd bij het juiste eind ;)

Pssst, kom ik u wellicht een volgende keer tegen bij de bloedbank? Gezellig!

Een vest vol geduld

[Vest uit Knipmode 2012 (feb of apr)]

Soms duurt iets even, maar dan heb je ook wat. En soms duurt iets heel lang, maar heb je eigenlijk nog niks. Mijn eerste project op naailes duurde best lang. En lange tijd was het nog niks. Maar inmiddels is het vest wel mooi af en hoop ik dat het met plezier gedragen zal worden. Aan de heerlijke tricot stof zal het niet liggen, maar een eigen maaksel dragen is toch best een beetje spannend. We zullen zien, soms duurt het ook even voor je weet of iets een succes is ;-)

Yoga-tas

Onlangs maakte ik een vrolijke tas voor mijn yogamatje. Hopelijk pak ik het matje zo sneller op en neem ik het bij mooi weer ook eens mee naar het park.

De stof voor de tas kocht ik tweedehands als dekbedovertrek en voor het patroon keek ik hier. Het patroon heb ik echter niet heel strikt gevolgd, omdat ik graag een koordje bovenin wilde (en ik het stiekem ook wat ongemakkelijk vond om in inches te werken).

Een fijn projectje voor tussendoor en heel geschikt voor beginners:)

Dansen en lachen

Ook uit de categorie  mooi-en-vrolijk: ranonkels!

Een tijdje geleden kocht ik het album Up from below van Edward Sharp & the Magnetic Zero's. Met zo'n album bevestig je wel de 'hippie-en-geiten-wollen-sokken-vermoedens' die anderen wellicht al bij je hadden, maar kun je vooral ook lekker dansend door je huis. Heel fijn.

Een nummer dat helaas niet op het album staat, maar ik graag opzoek via YouTube is That's what's up. Niet alleen omdat het een leuk nummer is, maar vooral ook vanwege de clip. 

Zo lief, zo grappig!

Keep calm and carry on

Dit was 'm dan, de dag waar eerder zo naartoe werd geleefd, 18 april. Het werd een dag zonder witte jurk, zonder taart, zonder feest met vrienden en familie. Maar wel een dag met mooie bloemen, heerlijk lente weer (fijn dat we die bestelling niet hebben afgezegd!) en lieve mensen. Voel me erg dankbaar.

Toelevend naar vandaag, draaide deze week vaak dit muziekje op de pc en in mijn hoofd. Carrying on, op naar morgen.

Studeren 2.0

Een mooie foto voor op de blog zou ik er van maken. Van het potje met het mooie etiket. Of van de pasta met die grappige vorm. Sowieso van het totaalplaatje op het bord. Maar eer ik de camera paraat had, was het bord al leeg. De biologische speltpasta met roerbakgroente en vegetarisch bolognesesaus van Merza was gewoon te lekker. Een soort studentenmaaltijd 2.0, heerlijk eenvoudig, snel en nu dan ook nog bio :)

En zo'n studentenmaal kon ik prima gebruiken nu mijn nieuwe "course" op coursera.org van start is gegaan: Mathematical Biostatistics Boot Camp (nerd-alert!!). Het belooft behoorlijk intensief te worden en ik ben benieuwd of ik het kan bijbenen, maar ik ga mijn best doen. En mocht het toch erg tegenvallen, dan kan ik nog gerust switchen naar een ander interessant vak - heel fijn, dat studeren 2.0 ;-)

Red de aardbei!

Ondanks de heerlijke voorjaarszon, is het nog behoorlijk koud buiten. En die kou maakt duidelijk; het is nog geen zomer.

En aardbeien, die horen bij de zomer. Zomers zijn ze het lekkerst en het meest verantwoord. Dus als ik in andere seizoenen bakjes in de supermarkt zie liggen, denk ik: nee nee, nog even wachten, straks smaken ze pas echt goed! (Zelf ben ik immers ook niet op m'n fris en fruitigst na een lange vliegreis.)

Maar toen ik aan het eind van de middag op de markt was, heb ik mijn ideeën toch even overboord gegooid herzien. De fruitkraam werd al bijna leeggeruimd en de laatste aardbeien werden in zakken van drie bakjes verkocht. En tja, lieve mensen, dan moeten we eigenlijk niet meer spreken van aardbeien kopen, maar van aardbeien redden...toch? 

Ze smaken in ieder geval heerlijk en ik verheug me op een zomer met nog meer lekkere aardbeien - die dan ook aan het begin van de marktdag al zorgeloos gekocht kunnen worden ;-)

Gered!

Aardbeien met "mild&creamy" en muesli

De retour à Paris



Een paar weken geleden schreef ik hoopvol "Paris, à bientôt!" en warempel, gisteravond was het al zo ver. Na het werk stapte ik op de fiets, op naar Parijs. Dit keer niet naar de Eiffeltoren of het Louvre, maar terug in de tijd, naar hartje Monmatre, naar Le chat noir: hét artistieke theatercafé eind 19e eeuw.

In het theater namen de dansers van het Scapino ballet mij - en een zaal vol dames en heren van respectabele leeftijd - mee naar een wereld vol Franse chansons, mooie kostuums en geweldige dans. En wat een bewondering heb ik dan toch voor die dansers. Het ziet er zo licht, zo vloeiend en zo gemakkelijk uit, dat je beseft dat het echt uitzonderlijk is wat ze kunnen.

Als ik na afloop terugloop naar mijn fiets, merk ik dat ik lichter loop. Ik maak bijna een huppeltje en vraag me af, zouden al die oudere dames en heren straks niet stiekem ook een dansbeweging maken? Zo thuis voor de spiegel, als geen ander kijkt? De gedachte doet me glimlachen en blijmoedig fiets ik terug naar huis.

Heel fijn, zo'n avondje Parijs om de hoek!

Elfjes

Weet u nog hoe je één maakt? Precies, plat in de sneeuw en een paar keer goed zwaaien met de armen en benen. Opstaan en met een grote glimlach kijken naar het resultaat. Bijna jammer dat het winterse weer zo ver weg is hè?

Maar ik bedoelde eigenlijk een ander elfje; zo'n gedichtje dat je wellicht op de basisschool hebt leren maken. Eerst 1 woord, dan 2, dan 3, dan 4 en dan weer 1. Aan zo'n elfje moest ik denken toen ik op de bank was geïnstalleerd met het Simplify your life boek van Flow. Daarin ging het echter niet over elfjes, maar over haiku's. Bij een haiku wordt het format bepaald door lettergrepen. Eerst 5, dan 7 en dan weer 5 lettergrepen.

Een haiku had ik nog niet eerder gemaakt, maar zo geïnstalleerd op die nieuwe bank in mijn vernieuwde woonkamer (dankzij geweldige hulp waar geen elfje tegenop had gekund), was het heerlijk wat haiku's te bedenken. Gewoon schrijven en puzzelen om woorden in het juiste format te krijgen. En vooral proberen niet te kritisch te zijn :-)

Languit op de bank
Dankbaar voor de grote hulp
Handen vol liefde

Zon door de ramen
Doet hoofden weer oplichten
Harten verwarmen

De dinsdaglunch

Lente op de lunchbroodjes!

Een favoriet broodbeleg hier (lees: wat zo'n beetje elke dag op mijn bammetjes gaat) is hummus. Nu is hummus vrij eenvoudig zelf te maken, maar dat schiet er vaak bij in. En om eerlijk te zijn, laat mijn eigengemaakte hummus zich vaak het best omschrijven als "moah, wel ok" - niet echt overtuigend dus.
Ik was dan ook heel blij verrast toen ik enkele weken geleden Maza's hummus ontdekte in de supermarkt (AH-XL). Naast dat "Hoemoes met rode biet" en "Hoemoes koriander en limoen" natuurlijk hééél verantwoord klinkt, is het vooral de aanblik en smaak waar ik blij van word. Ziet het er niet heel vrolijk uit?

NB: inderdaad, ik kan het ook moeilijk geloven hoor, maar de verpakking belooft het echt: zonder kunstmatige kleurstoffen en aroma's :)

No-Impact-Week (2)

Woensdag was ik bij een lezing Science Café over de Plastic Soup. In het kader van No-Impact-Week een zeer gepaste en verantwoorde activiteit dacht ik zo. De lezing werd verzorgd door Maria Westerbos, oprichtster van de Plastic Soup Foundation. De dag daarvoor had ze dezelfde lezing gegeven bij TEDx. Graag had ik deze lezing hier met jullie gedeeld, zodat jullie haar bevlogen verhaal hadden kunnen horen. Helaas kan ik het filmpje daarvan nog niet van online vinden. Gelukkig was de ontdekker van de Plastic Soup eerder al bij TED. Zijn verhaal is hier te zien en ook van harte aan te raden.

Vandaag staat "doe iets goeds en pay-it-forward" centraal in de No-Impact-Week. Nu doe ik vandaag helaas niet mee aan één van de mooie initiatieven van NLdoet. Maar misschien dat deze post ook een beetje telt - meer aandacht voor de Plastic Soup is namelijk hard nodig.

No-Impact-Week (1)

Dag theezakjes, hallo thee-ei!

In het kader van NoImpactWeek, probeer ik deze week mijn energieverbruik, afvalproductie en koopgedrag te beperken. Ik zeg proberen, want om eerlijk te zijn weet ik niet of er daadwerkelijk een effect meetbaar zal zijn. Omdat ik al het voorrecht heb op fietsafstand van mijn werk te wonen, omdat plantaardige maaltijden me heerlijk smaken, en omdat in mijn week vaak weinig ruimte is voor shopping-expedities, ziet mijn NoImpactWeek er niet heel anders uit dan andere weken. En om eerlijk te zijn, voelt het alsof ik mijn balans tussen eenvoudig leven en toch volop genieten, redelijk heb gevonden.

Snelle maaltijd wordt ware "candlelight supper" 

Desalniettemin is de week heel goed voor me. Het doet me weer even heel bewust nadenken over al het afval dat ik weggooi, de energie die ik verbruik en zaken waar ik mijn tijd aan besteed. Zo kan de iPad misschien toch wat vaker uitblijven om wat meer rust te ervaren. En misschien kan ik lampen wat vaker vervangen door een kaarsje. Die plastic tasjes op de markt kunnen vast vaker dan één keer gebruikt worden en zo zijn er veel meer ideeën die weer opborrelen.

Al met al een mooi initiatief zo'n NoImpactWeek. En had ik al verteld dat de handleiding voor de week ook gewoon een mooie verzameling van handige links en mooie initiatieven is? Dan bij deze! Meld je aan op de website en je krijgt 'm zo in je postvak, leuk!:)

De dinsdag, een zon-dag!

"Happiness is a form of courage"-G.H. Jackson, Flow

Nu het leven weer in rustiger vaarwater komt en daarmee de realiteit pas echt begint door te dringen, zijn er momenten waarop ik droom van een oceaan om in te schuilen. Maar op een dag als vandaag staan daar ook heel fijne momenten tegenover: wat een licht en wat een warmte buiten!

De zonnebril werd weer opgezocht en de warme zwarte sjaal vrolijk ingeruild voor de lichte-zomer-sjaal-die-alle-vakantiefoto's-een-reisverslag-van-één-grote-wereldreis-doen-lijken-omdat-deze-heerlijke-sjaal-op-vrijwel-elke-zomerse-foto's-staat. In de stad werd het eerste ijsje gegeten en bij thuiskomst lag er ook nog een nieuwe Flow magazine in de bus - echt genieten :)

Verder ben ik alvast een beetje aan het nadenken over volgende week. Zondag start namelijk de NoImpactWeek. Ook u bent van harte uitgenodigd de uitdaging aan te gaan!

#dedinsdag

@sjeudemiek twittert blogt over haar dinsdag

13:00u:
Lekker warm lunchen met een spinazieschotel bij broer #lekkerouderwets #ouderwetslekker #wel-even-tanden-checken-na-afloop

17:30u:
Broccolisoep en pistoletjes met tomaat en avocado op het menu #smullen #planteneten

21.15u:
Zojuist lezing bijgewoond van Jelle Brand Corstius; fascinerende anekdotes, boeiend verteld #genieten #reislust

23.20u:
Zo, het boek is uit, wat een heftige ontknoping! #ElizabethGeorge #pageturner #uitdeslaap

Nb: twitteren is niet echt aan mij besteed, maar een snel overzichtje van de dag levert het zo wel op:)

Sparen en vergaren

Een shopaholic zou ik mezelf niet willen noemen. Van winkel in, winkel uit slenteren heb ik al snel genoeg. Ik verbaas me vaak over de vele volle schappen met allemaal hetzelfde product. Dan vraag ik me af waar het gemaakt is en waar de restanten blijven. Maar....wanneer het een tweedehandswinkel is, dan verandert dat alles op slag. Heerlijk vind ik het om bij de verschillende afdelingen te kijken. Géén probleem om toch nog even terug te lopen naar de schappen waar ik ook eerder al was. De wereld buiten verdwijnt en ik stroom vol met gedachten als: Zou er een mooie rokje tussen hangen? Nog mooie kopjes misschien? Of een mooi boek? En wat is dít nou weer voor grappigs? Goh, dat iemand dát ooit in huis heeft gehad. O, maar zou dit ook niet handig zijn?

De buit!

Dat alles vaak laag geprijsd is, maakt het winkelen extra aantrekkelijk. En dus moet ik op mijn hoede zijn om niet compleet bepakt en bezakt thuis te komen (en daar te ontdekken waarom het eerder bij de tweedehandswinkel terecht is gekomen). Moedig roep ik mezelf tot orde en probeer mijn aankopen te beperken tot een paar dingetjes. Vandaag ging ik uiteindelijk naar huis met: een sjaal, een heel schattig glazen kannetje en een boek voor broer.

Maar ik heb natuurlijk veel meer leuks gezien. Wat het meest in het oog sprong was zonder twijfel de grote verzameling spaarvarkens. Naast dat het een heel bijzonder plaatje oplevert, ben ik erg nieuwsgierig naar het verhaal erachter. En naar waar ze terechtkomen...!

De spaarvarkens...

...en nog meer spaarvarkens!

Une fille à Paris

La tour Eiffel

Een bezoek aan Parijs stond al lange tijd op mijn verlanglijstje en vorige weekend had ik de kans de stad te bezoeken. Het was vier dagen ontzettend genieten; reizen per metro, mooie architectuur bewonderen, kopjes koffie drinken, heerlijk eten bij een vegetarisch Indiaas restaurantje, ronddwalen in het Louvre, de Eiffeltoren beklimmen, grappige foto's maken en relaxen in de Thalys. En waar het plan eigenlijk was de stad met (ex)lief te bezoeken, was het nu een groot voorrecht de stad met mijn broer te bezoeken!

 Paris, à bientôt! 

Zeer bijzondere kunst..

Gare du Nord 

"Risotto...my favorite!"

Het is best even wennen; vanaf deze week is het koken/eten/afwassen in m'n uppie (slim-koken-tips van harte welkom!). Lekker eten maken, maakt het gelukkig allemaal een stuk makkelijker en fijner. Vandaag op het menu: vegan risotto.
Boodschappenlijstje: risottorijst, uitje, (wittewijn,) bouillonblokje, erwten, sperziebonen, champignons, zongedroogde tomaatjes en soja cuisine. Jumjum!:)

Vegan risotto - in 't echt nóg lekkerder dan de foto doet geloven ;-)

De dinsdag

Een trieste dag; sneeuw vervangen door regen en administratieve zaken regelen i.v.m. het uitelkaargaan (o.a. bruidsjapon op marktplaats gezet).
Maar gelukkig ook mooie momenten; fijn gewerkt in de ochtend en 's middags begonnen aan een nieuwe naaiprojectje. Vandaag het stofje uitgezocht (en mooie stofjes gezien voor talloze andere projecten, kriebel kriebel!) en een nieuwe stofschaar gekocht op de markt ("speciaal prijsje voor een scholiere" - I'll take it as a compliment...).

En het voordeel van een middag thuis aan de slag: lunchen met een smoothie erbij, de radio aan met fijne muziek, warme choco(soja)melk tussendoor en natuurlijk lekkere pantoffeltjes aan!

Een echt sjeu-momentje vandaag:
Een album waar ik erg van heb genoten is "Love is a four letter word" van Jason Mraz. Nu heb ik op dit moment minder behoefte aan alle love-songs, maar een fijn nummer op het album blijft "Living in the moment". Zeker nu. Vandaag hoorde ik 'm voor het eerst op de radio, terwijl ik in een winkel stond. Instant smile!:)

Een pyjamabroek...

...zo gestikt gestipt!

"Handig worden met de naaimachine" is één van mijn doelen (oei, dat klinkt officieel!). Het past zowel bij mijn streven meer dingen zelf te doen als bij mijn plan om meer creatief bezig zijn.
Sinds kort zit ik zelfs op naailes, ja heus! Daar ben ik inmiddels al wat weken bezig met een vest. Alles zo netjes mogelijk, met goede hulp en uitleg, u begijpt, dat kost wat tijd.
Vandaar dat een wat sneller tussendoor-projectje me ook wel wat leek. In de kerstvakantie ben ik begonnen met het maken van een pyjamabroek. Sindsdien heeft het even stil gelegen, maar nu is 'ie toch echt af. Het patroon dat ik heb gebruikt, komt uit de Knipmode, maar op internet staan ook handleidingen (bijv. hier). Een prima beginners project!

("Ik ben bedoeld om lekker comfy te dragen,
niet te hangen aan een stokkie!!")

("Ah, kijk, dat lijkt er al meer op!")