vrijdag 10 mei 2013

Hoe de spiegel kan liegen en bankzaken leuk zijn

Voor vanochtend stond er een bezoek gepland aan mijn favoriete bank. De medewerkers zijn er zeer hartelijk, de stoelen erg comfortabel en de koffie/thee/koek prima verzorgd. De bloedbank, ik kom er graag.
De bezoekjes verlopen meestal prima, maar een gemakkelijke klant donor ben ik helaas niet. Eerst is het even duimen dat mijn Hb-gehalte hoog genoeg is om te mogen geven, dan is het even goed zoeken naar de ader ("hmm... toch maar even links proberen..of toch maar rechts....momentje, ik haal even iemand anders erbij") en dan is het vaak nog even flink spelen met een stressballetje om het bloed snel genoeg te laten stromen.
Toen de spiegel me vanochtend vertelde dat ik behoorlijk pips keek, dacht ik dat er extra hard geduimd moest worden voor een succesvolle afname. Maar tot mijn grote verrassing was mijn Hb-waarde mooi hoog (joehoe!), de ader in één keer te vinden en stroomde het zakje moeiteloos in rap tempo vol. Prettig! En zo ziet u maar, de spiegel heeft het niet altijd bij het juiste eind ;)

Pssst, kom ik u wellicht een volgende keer tegen bij de bloedbank? Gezellig!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust een reactie achter!