Een vest vol geduld

[Vest uit Knipmode 2012 (feb of apr)]

Soms duurt iets even, maar dan heb je ook wat. En soms duurt iets heel lang, maar heb je eigenlijk nog niks. Mijn eerste project op naailes duurde best lang. En lange tijd was het nog niks. Maar inmiddels is het vest wel mooi af en hoop ik dat het met plezier gedragen zal worden. Aan de heerlijke tricot stof zal het niet liggen, maar een eigen maaksel dragen is toch best een beetje spannend. We zullen zien, soms duurt het ook even voor je weet of iets een succes is ;-)

Yoga-tas

Onlangs maakte ik een vrolijke tas voor mijn yogamatje. Hopelijk pak ik het matje zo sneller op en neem ik het bij mooi weer ook eens mee naar het park.

De stof voor de tas kocht ik tweedehands als dekbedovertrek en voor het patroon keek ik hier. Het patroon heb ik echter niet heel strikt gevolgd, omdat ik graag een koordje bovenin wilde (en ik het stiekem ook wat ongemakkelijk vond om in inches te werken).

Een fijn projectje voor tussendoor en heel geschikt voor beginners:)

Dansen en lachen

Ook uit de categorie  mooi-en-vrolijk: ranonkels!

Een tijdje geleden kocht ik het album Up from below van Edward Sharp & the Magnetic Zero's. Met zo'n album bevestig je wel de 'hippie-en-geiten-wollen-sokken-vermoedens' die anderen wellicht al bij je hadden, maar kun je vooral ook lekker dansend door je huis. Heel fijn.

Een nummer dat helaas niet op het album staat, maar ik graag opzoek via YouTube is That's what's up. Niet alleen omdat het een leuk nummer is, maar vooral ook vanwege de clip. 

Zo lief, zo grappig!

Keep calm and carry on

Dit was 'm dan, de dag waar eerder zo naartoe werd geleefd, 18 april. Het werd een dag zonder witte jurk, zonder taart, zonder feest met vrienden en familie. Maar wel een dag met mooie bloemen, heerlijk lente weer (fijn dat we die bestelling niet hebben afgezegd!) en lieve mensen. Voel me erg dankbaar.

Toelevend naar vandaag, draaide deze week vaak dit muziekje op de pc en in mijn hoofd. Carrying on, op naar morgen.

Studeren 2.0

Een mooie foto voor op de blog zou ik er van maken. Van het potje met het mooie etiket. Of van de pasta met die grappige vorm. Sowieso van het totaalplaatje op het bord. Maar eer ik de camera paraat had, was het bord al leeg. De biologische speltpasta met roerbakgroente en vegetarisch bolognesesaus van Merza was gewoon te lekker. Een soort studentenmaaltijd 2.0, heerlijk eenvoudig, snel en nu dan ook nog bio :)

En zo'n studentenmaal kon ik prima gebruiken nu mijn nieuwe "course" op coursera.org van start is gegaan: Mathematical Biostatistics Boot Camp (nerd-alert!!). Het belooft behoorlijk intensief te worden en ik ben benieuwd of ik het kan bijbenen, maar ik ga mijn best doen. En mocht het toch erg tegenvallen, dan kan ik nog gerust switchen naar een ander interessant vak - heel fijn, dat studeren 2.0 ;-)

Red de aardbei!

Ondanks de heerlijke voorjaarszon, is het nog behoorlijk koud buiten. En die kou maakt duidelijk; het is nog geen zomer.

En aardbeien, die horen bij de zomer. Zomers zijn ze het lekkerst en het meest verantwoord. Dus als ik in andere seizoenen bakjes in de supermarkt zie liggen, denk ik: nee nee, nog even wachten, straks smaken ze pas echt goed! (Zelf ben ik immers ook niet op m'n fris en fruitigst na een lange vliegreis.)

Maar toen ik aan het eind van de middag op de markt was, heb ik mijn ideeën toch even overboord gegooid herzien. De fruitkraam werd al bijna leeggeruimd en de laatste aardbeien werden in zakken van drie bakjes verkocht. En tja, lieve mensen, dan moeten we eigenlijk niet meer spreken van aardbeien kopen, maar van aardbeien redden...toch? 

Ze smaken in ieder geval heerlijk en ik verheug me op een zomer met nog meer lekkere aardbeien - die dan ook aan het begin van de marktdag al zorgeloos gekocht kunnen worden ;-)

Gered!

Aardbeien met "mild&creamy" en muesli